حداقل!

سلاااااااااااااااااااااااااااااااااااااام به اندازه ایییییییییییییییین همه وقتی که من خدمت شما نبودم این به معنی نبوده که دلم برای دوستان مجازی تنگ نبوده و دعاشون نکرده باشم. خیر! اتفاقا تو خیلی از فراز و فرود های این سالها، هم به یادتون بودم هم دلم برای تک تک تون تنگ شدهمسلما تو این سالها تغییرات زیادی تو زندگیاتون اتفاق افتاده و ایضا در زندگی من :) (عکس مربوط به دوران پیری می باشد) خبببببببببببببببب اول از کار و اینا بگم یا از خونه و خونواده؟!#از 99 تا الان اصفهان ساکنم و فعلا جابجایی تو برنامه ها نیست. مدتی هم خارج از کشور مشغول شدم بدون خانواده ولی نهایتا تصمیم بر موندن و همینجا زندگی کردن شد. این روزا حنانه خانوم کلاس دومه و در کنار درس و بازی، یه کوچولو هم کار تولیدی انجام میده برا خودشزهرا خانوم هم پیش دبستانیه و با خواهرش هر روز میرن مدرسه و ایشون وظیفه به آتیش کشوندن مدرسه رو بر عهده داره البته!حسین آقا هم نقش پهلوان خونه رو ایفا میکنه و چند ماه دیگه 4 سالش تموم میشه و کل روز مشغول صخره نوردی روی کابینها و مبل ها و یخچال و کمد و ... هست و کلا در ارتفاعات زندگی میکنه مثه بزکوهی :))) # و اما خودم این سه ساله مدیر یه کارخونه تولیدی بودم و خداروشکر تونستیم با همکاری تیم خوب شرکت تو همین اوضاع درب و داغون اقتصادی، تولید و فروش شرکت رو از 7 تن در ماه به 22 تن در ماه ارتقا بدیم ان شاالله بعد عید دیگه جامو عوض میکنم چند تا کسب و کار رو تونستم به لطف خدا استارت کنم تو این سالها، که چند تاییشون شکست خورد و چند تاییشون هم موفقیت آمیز بود و داریم پیشرفتش میدیم به یاری خداخب آموزش های خیلی زیادی دیدمتحصیلاتم رو ادامه دادمدوره های زیادی رو برگزار کردمالان تقریبا بطور ثاب حداقل!...

سلااااااااااامخوبین دوستان؟یکی از دغدغه های اصلی ما والدین، هویت اجتماعی و آینده شغلی فرزندامون هست. تو این سالهایی که مشغول تدریس کارآفرینی در دانشگاه و مشاوره به کارآفرینان و صاحبان کسب و کارهای کشور بودم، به شدت مشکل کمبود و ضعف در مهارتهای کسب و کار و مدیریت رو در همه لایه های کارشناسی و مدیریتی حس میکردم اما مشکل فقط این نبود. بعضی از مهارتها رو تو سن سی سالگی خیلی سخت میشه یاد گرفت و تبدیل به عادت کرد. این شد که شروع کردیم به تحقیق درباره اینکه کشورهای پیشرفته تر دنیا(مثل مالزی، ژاپن، فنلاند، هلند و...) از چه سنی و با چه روش هایی مهارتهای مورد نیاز کسب و کار رو آموزش میدن. دنبال این بودیم که بفهمیم سیستم آموزشیشون چه مواردی رو به بچه ها انتقال میده که وقتی بزرگ میشن و وارد بازار کار میشن، براحتی میتونن برای خودشون کار پیدا کنند یا کار مورد علاقه شون رو برای خودشون بسازن. همجهت کردن مسیر شغلی با رسالت فردی و توانایی های ذاتی، که نتیجه اش میشه هم رشد تو زندگی هم کسب و کار، هم رضایت تو زندگی هم تو کسب وکار. انتقال این مهارتها به بچه ها در بستر تربیت هست (یعنی حین زندگی عادی و روزمره نه سر کلاس) و قالب اصلیش هم بازی و قصه و چالشهای عملی تو خونه و مدرسه! حالا ما پدر مادرا باید چه کنیم؟ باید یاد بگیریم چجوری بستر رو برای مهارت آموزی و مهارت ورزی بچه ها آماده کنیم و ابزارهای مناسب مثل قصه و بازی و تمرین و کارتون و... رو در اختیارشون بذاریم و چالشهای رشد دهنده رو طبق یه برنامه علمی و عملی سر راهشون قرار بدیم که بچه ها تو موقعیتهای واقعی خودشون مهارتهارو یاد بگیرن و تمرین کنن. برای همین، میخوایم با پدر مادرای دغدغه مند و عمیق که بفکر آینده فرزنداشون هستن دور هم جمع بشیم حداقل!...